hayvan sevgisi

t:Hayvan sevme durumu. Bknz

Aşırı seviyorum ya böyle bi şey olamaz Sanki hepsi birer yavrum gibi <3

Nankörlükle, suistimalle sonuçlanmayan sevgi türü. Şirketin köpeğini ilk zamanlar birkaç kere sevdim, hayvan benimle bağ kurdu. Şimdi her sabah beni gördüğü an bıdır bıdır koşup önüme oturuyor kendini sevdirmek için. Sevmeyi bırakınca üstüme atlıyor, oyun ediyor. İnsan öyle mi? Az yüz verince tepene çıkıyor. Kendinden güçsüz canlılara şiddet uygulayanların da Allah belasını versin diyor, entryi sonlandırıyorum.

Bu sebepten mütevellit çok kez acı çektim çok kez uyuz aşısı olmak zorunda kaldım.

uzaktan hepsini seviyorum ^.^

(bkz: gördüğün her hayvana gülümseme,el sallama hastalığı ) Ha bir de gördüğüm her köpeğe onun adını veriyorum, yolda son gördüğüm köpeğe de sevilmeyişimi anlattım.Gören deli demiş olabilir.Dedi abla açayım 70'lik dedim kalsın biz içmesek te ayık değiliz...

Hayvan sevmeyen insanın merhametinden her zaman şüphe duyarım kusura bakmayın, korkmak, huylanmak, alerjisi olmak farklı birşey sevmemek farklı birşey size karşı hiçbir garezi olmayan bir damla sevgi için yaklaşan dilsiz canlara eziyet eden insandan herşey beklenir... *Bakmadığım ilgilenmediğim bir hayvan kalmadı sanırım, bir süredir de arka balkonum da salamla karga besliyorum "kuzgun olmamamla alakası yok" ama her gördüğümde oooo akrabam, kankim hoş geldin diye bağırıyorum oda bana viyak viyaaakkkk diyip panjurlarıma gaga atıyor sanırım oda beni seviyor 🤓

İnsan sevgisini geçmemeli herşeyin fazlası zarar

Malum olduğunuz üzere evimde bir kedi besliyorum. Kedimin ekstralarını saymazsak günlük rutininde sadece önüne mamasını ve suyunu koyup tuvaletini temizliyorum. Kendisi için yaptıklarım bu kadardan ibaret olmasına rağmen sevgili kedim beni her akşam eve geldiğimde kapıda karşılıyor. Eve girer girmez koridora yatıyor ve kendisini sevdiriyor. Sonra ben yatana kadar zaman zaman yanıma gelip yine kendisini sevdiriyor. Belki bazılarınıza abartılı ya da şizofrenik bir durum gibi gelecek ama ben kedimin üzgün olduğum zamanları anladığını düşünüyorum. Üzgün olduğum zamanlarda yanıma, kucağıma, hatta gece uyurken yatağıma bile gelerek kendisini bana sevdiriyor ve bunu yaparken sanki "işte geldim buradayım, yanındayım, hadi beni sev ve şifalan" der gibi bir bakış atıyor. Aslında amacının kendisi için değil benim için kendisini sevdirmek olduğu gibi bir izlenim veriyor bana ya da ben böyle düşünmek istiyorum kim bilir... Onca sevgimize, ilgimize, yaptığımız fedakarlıklara rağmen bunları hiçe sayıp bize nankörlük yapan, verdiğimiz değerin kıymetini bilmeyen, bizi yarı yolda bırakıp giden insanların var olduğu şu dünyada, benden tek beklentisi mama, su ve tuvaletinin temizliği olmasına rağmen "ben yanındayım" mesajı veren bir hayvanı ben nasıl sevmeyeyim dostlar, siz söyleyin...

iyidir. zira babamın tabiriyle hayvanlar bu dünyanın süsüdür. yıllar evvel babam ve annem istanbul’a yanıma gelmişlerdi. her ikisi de galiba ilk kez istanbul’u görüyordu. kadıköy’den vapurla taksim’e geçerken babam denizde yüzen martıları görüp “bunlar ne?” veya “bunlar hangi kuş türü?” demişti. “martı” diye cevap vermiştim. babam birkaç salise durup “onlar da denizin süsü” demişti. o gün bugündür aklımdan çıkmaz bu cümle. hayvanlar cidden bu dünyanın süsü. onlarsız bu dünya o kadar renksiz ve donuk olur ki, insan çıldırma noktasına gelir. düşünsenize, dünyada tek bir kuş yok. veya kedi, köpek… ne kadar üzücü.

Çevremdekiler de insandan çok hayvan sevdiğimi anlamış olacaklar ki her izne giden evcil hayvanını emanet etmek için önce benim kapıyı çalıyor. Geçen yaz birinin kedisine evimde bakmıştım on gün. Götümdeki dona kadar kedi tüyü olduğu için bir daha almak istemedim. Şimdi yerinde hizmet veriyorum. Akşam gittim birinin kedisinin kumunu temizledim, suyunu değiştirdim, mamasını kontrol ettim, biraz oynaştım. Diğerinin kuşunun yemine suyuna baktım, kafesini temizledim, beraber cicikuş türküsü söyledik. Yine büssürü hayır duası topladım hee. Yarınki mesaide edeceğim küfürleri amorti eder herhalde.